Not a year goes by without another case of violent hazing in Dutch universities reported in the newspapers. It concerns one university, then another, but it hits the mark every year. University boards are trying to restrict the use of alcohol and implement rules on initiation rites, but not always with success. Occasionally there is a near death or even a death. Apparently hazing is an ineradicable phenomenon, and almost every year a historian of the history of universities has to explain to the media how this came about. In public opinion this has all to do with conservative students from the upper strata of society who have united in student corpora as they are called in the Netherlands, although we also see a trend towards ‘corporalization’ of other student associations that display mimicry behaviour. But is it correct to link hazing to the corpora that emerged in the nineteenth century? How did those corpora originate? And how did this development from the medieval nationes to the corpora occur? That is the central question in this contribution. Though many of the examples relate to the University of Utrecht, the argument is valid for the entire Dutch Republic.

1889: de katholieke emancipatie is in volle gang. In dat jaar besluit een dertigtal rooms-katholieke studenten in Utrecht een eigen 'leesgezelschap' op te richten. In de eerste jaren dient de vereniging vooral de ontwikkeling van de katholieke intelligentsia. Maar na 1917 groeit Veritas door naar een echte studentenvereniging, met een eigen pand, eigen mores, onderafdelingen, jaarclubs en disputen. Tot de jaren 1970 blijft de katholieke identiteit bepalend, maar samen met de ontzuiling en ontkerkelijking verandert Veritas in een algemene studentenvereniging. De oorspronkelijke identiteit wordt gaandeweg ingeruild voor een liberaal-corporaal model. Maar het sterke gemeenschapsgevoel blijft ook in de 21e eeuw bestaan.